Een overview van wat tot nu toe gedaan is op de modeltuinen in Suriname
Het begon allemaal in februari 2024, toen mijn collega Serge en ik een lange reis maakten naar Zimbabwe. Ons doel was om deel te nemen aan de uitgebreide training van Foundations for Farming, een landbouwmethode die ons diep raakte. In Zimbabwe leerden we niet alleen theoretische kennis, maar zagen we ook met eigen ogen hoe de natuur tot leven kwam in de modeltuinen. Alles groeide en bloeide volgens de principes van deze methode, en het was een prachtige ervaring om te zien hoe Gods, de Schepper, op zo’n manier geëerd kon worden.
Met de nieuwe inzichten en inspiratie keerden we in maart terug naar Suriname. Als gecertificeerde Foundations for Farming-trainer voelde ik een sterke drang om direct aan de slag te gaan. De methode was bijzonder; het beloofde niet alleen vruchtbare gewassen, maar ook een diepere verbinding met de Schepper door te werken volgens Zijn principes. In Wanica, op het terrein van Evangelisch Centrum Lob Makandra, waar ik woon en werk, begon ik samen met Niginsa, Negesty en Liezettie een nieuw avontuur. Deze jonge moeders, met een marronachtergrond, deelden mijn enthousiasme, al vonden ze de aanpak in het begin wat vreemd.
De Marrons, afstammelingen van Afrikanen die als slaven naar Suriname werden gebracht, hebben een rijke geschiedenis van veerkracht en aanpassingsvermogen. Hun voorouders weigerden zich neer te leggen bij slavernij en vluchtten diep het oerwoud in, waar ze dorpen stichtten langs de grote rivieren. Om te overleven, verbouwden ze hun gewassen ver van de dorpen, diep in het oerwoud, waar ze veilig waren voor de slavenhouders. Deze wijze van landbouw zit nog steeds diep verankerd in hun cultuur, en het is fascinerend om te zien hoe de vrouwen deze tradities met zich meedroegen.
Niginsa, Negesty en Liezettie groeiden op in zulke dorpen. Kwamen naar de stad voor hun studie en werk. Nu werken Niginsa en Negesty vier dagen per week aan ons project, terwijl Liezettie parttime werkt omdat ze ook naar school gaat. Het samenwerken met deze vrouwen is een vreugdevolle ervaring. Ze spreken onderling hun stamtaal, Saramaccaans, en het werk op het veld voelt voor hen als een natuurlijke verlenging van hun culturele erfgoed.
In de loop van de tijd leerde ik hen werken volgens de principes van Foundations for Farming: op tijd zijn, nauwkeurig werken, niets verspillen, en alles doen met vreugde. Deze methode gaat verder dan alleen landbouw. Het vraagt om een andere houding ten opzichte van de natuur en het werk; het cultiveert discipline, verantwoordelijkheid en uiteindelijk karakter. Het mooiste van alles is dat deze manier van werken God eert, omdat het in lijn is met Zijn scheppingsprincipes. En dat brengt echte vreugde. De eerste oogst aan okers is binnen en klaar voor gebruik
Natuurlijk ging niet alles vlekkeloos. De eerste drie maanden waren een uitdaging, omdat het klimaat in Suriname heel anders is dan dat in Zimbabwe. Het vochtige weer hier vroeg om aanpassingen en geduld. Maar ondanks de moeilijkheden, zijn we overtuigd dat deze methode ook voor Suriname en onze landbouwcultuur werkt. Het is een zegen om te zien hoe Niginsa, Negesty en Liezettie zich ontwikkelen en genieten van wat ze doen.
Ik hoop dat hun verhalen en hun inzet andere vrouwen zullen inspireren. Ik ben enorm trots op deze dames, en zij hebben ook plezier in het werk. Samen zijn we dankbaar dat we mogen werken aan deze modeltuinen, en ik kijk ernaar uit om de Foundations for Farming-methode verder te demonstreren en te onderwijzen.
Groetjes vanuit Wanica, Suriname.